| |||||
| บทความของฉัน วัดกาศผาแพร่ | | | ||||
| ::การทำบุญ-ทำทาน:: | |
การทำบุญทำทานเมื่อขึ้นชื่อว่า "การทำบุญทำทาน" พวกเราทั้งหลายหวังสิ่งใดอยู่หรือ โดยส่วนใหญ่แล้วคงหวังเพียงแค่ "บุญ" เท่านั้น ความว่า ทำบุญก็หวังบุญ(จะให้หวังอะไรล่ะ?!)หรือต้องการสะสมบุญ หรือเพียงแค่ต้องการผลของบุญ เพื่ออะไรหรือที่ต้องการเพียงแค่ผลของบุญจากการทำบุญเท่านั้น ทราบว่าการทำบุญของคนส่วนใหญ่ อาจจะหวังเพื่อให้เป็นที่ก่อเกิดทรัพย์ขึ้นในอนาคตภายภาคหน้าหรือชาติหน้า และหวังเพียงแค่ทำบุญเพื่อให้คนเขารู้ว่าเราได้ทำบุญนี้ไว้แล้ว บางคนอาจจะทำบุญหรือไม่บุญหรือไม่เพียงเพื่อลบล้างความผิดของตนที่ตนเคยก่อขึ้น แต่อดีตปางหลัง ซึ่งมิอาจลบล้างความผิดจากสิ่งใดไปได้เลย การทำบุญจึงบังเกิดกลายเป็นคำพูดที่ติดปากต้องหูโดนใจแก่บุคคลทั้งหลาย พอขึ้นชื่อว่าเป็นการทำบุญแล้วก็มักจะทำกันแบบส่งๆ ไป เพื่ออุทิศให้ผู้ที่จากเราไปก็ดี และก็หวังในสิ่งที่ดีดีกับทั้งยังการเกิดภพชาติที่สมบูรณ์แบบ อีกทั้งภายในชาติและชาติหน้า โดยเราส่วนมากก็มักหวังบุญ เพื่อความเป็นไปในทางที่ดี แม้ทางใดทางหนึ่งเพื่อในอนาคต ว่าโดยง่ายคือ "หวังอนาคต" เราทำบุญส่วนใหญ่ไม่ทันไรก็หวังอนาคต(หรือชาติหน้า)กันแล้ว ในขณะที่เราทำบุญ หากเราได้ทีจิตมุ่งหมายมุ่งมั่นหวังในสิ่งที่ดีแล้ว สิ่งนั้นสิ่งนี้แล้ว อนาคตอาจจึงบังเกิดขึ้นได้ อาจเกิดขึ้นจากแรงปรารถนาในบางสิ่งบางอย่างหรืออาจเกิดเป็นกิเลสตัณหา เนื่องด้วยความไม่รู้ เพราะในความเป็นจริงนั้น คำว่า "การทำบุญ" ที่เป็นคำพูดอันติดปากนั้น หมายถึง "การทำสิ่งที่ถูกต้อง ดีงาม" ซึ่งตรงข้ามกับคำว่า "การทำบาป" หมายถึง "การทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง" ฉนั้นการทำบุญไม่ต้องหวังสอ่งใดให้มากจนกลายเป็นกิเลสสามัญ โดยทั่วไป การทำบุญ คือ พื้นฐานที่มีคำพูดเป็นจริตเป็นที่ยึดติด โดยมากอาจไมได้แยกแยะว่ากำลังทำอะไร การทำบุญนั้น เราสามารถทำได้หลายอย่าง เช่น การทำบุญทำทาน อย่างที่ได้กล่าวมาข้างต้น หมายถึง การทำดีด้วยการให้ทาน, การทำบุญตักบาตร หมายถึง การทำถูกต้องโดยการให้สิ่งใดในสิ่งหนึ่ง, การทำบุญถวายปัจจัย หมายถึง การให้จากความดีด้วยทรัพย์เป็นเงิน เป็นต้น การให้ทานนั้น คือ การเสียสละทรัพย์สิ่งของด้วยความบริสุทธิ์ใจ ทั้งผู้ให้และผู้รับ โดยไม่หวังผลจากการกระทำสิ่งที่บังเกิดก็คือความถูกต้องและความดีงาม สิ่งที่ควรหวังจากเบื้องต้นนั้น คือ การทำทาน ทานเป็นการให้ เสียสละแบ่งปันสิ่งใดสิ่งหนึ่งเท่าที่จะทำได้ อาจให้ผู้ที่ด้อยกว่าเรา คนเขาที่ไม่มีจริงๆ ผู้ที่เดือดร้อน เพื่อให้ผู้อื่นหรือเขาเหล่านั้นมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น อาจเพื่่อให้บรรเทาความทุกข์ ความอดอยากหิวโหยหรือสิ่งจำเป็นที่ขาด แด่ผู้ที่ยากไร้ก็ดี ผู้เดือดร้อนก็ดี เพื่อเป็นการประคับประคองจิตใจซึ่งกันและกัน อย่าหวังบุญอันเนื่องมาจากขึ้นชื่อว่าการทำบุญ แต่ควรหวังในการให้ทาน ไม่ว่าจะเป็นการให้ชนิดใด เราพึ่ง ปรารถนาด้วยการให้ทานอันบริสุทธิ์ ผลจากการให้ทานนั้นจักบังเกิดขึ้น โดยไม่ต้องตั้งหวังในสิ่งเลย การทำบุญทำทาน หรือการทำสิ่งถูกต้องด้วยการให้ จึงเป็นผลหรืออานิสงส์อันยิ่งใหญ่กว่าการทำสิ่งปลูกสร้างใดๆ เมื่อยิ่งให้เขาแล้วเขามีความสุขเกิดขึ้นในขณะที่เราให้เขาทันใดนั้นเราก็มีความสุขไปด้วย ดังนั้น การทำบุญ คือ การทำสิ่งที่ดี สิ่งที่ถูกต้อง แต่ต้องรู้และสามารถแยกแยะด้วยจิตอันแยบคายของเราได้ว่าในขณะนั้นเรากำลังทำอะไรอยู่ หากเรากำลังปล่อยนกปล่อยปลา ก็เพื่อให้ชีวิตของเขาได้อยู่ต่อไปอีกยาวนานขึ้น มีอิสระภาพ นี่คือการให้ชีวิต ทั้งเขาทั้งเราต่างก็เกิดปีติสุขใจ ขึ้นจากการที่เราได้กระทำในสิ่งที่ถูกต้อง โดยไม่ต้องไปป่าวประกาศชื่อเสียงของเราให้ใครรับรู้ ความสุขนั้นจะประจักษ์เป็นพยานต่อสิ่งที่เกิดขึ้นแก่ใจเรา แม้จะเกิดขึ้นเพียงแค่เสี้ยวล้านวินาที ก็รับสามารถรับรู้ได้ถึงการเกิดสุขขึ้น เห็นนิพพานแต่นิดได้ในทันใด. | |
| |
| การปล่อยวาง ไม่ได้หมายถึง การหยุดให้ความสนใจ "แต่เป็นการเริ่มให้ความเข้าใจ" | |
เขียนขึ้นเพื่อการเรียนรู้ -หากมีข้อผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย kwang |
Copyright© 2012 - 2016 Design | All rights reserved. ขอสงวนลิขสิทธิ์และเพื่อปกป้องสิทธิ์ของผู้เขียนในทุกกรณี